‘মানুহৰ মাজলৈ কাপোৰ কেনেকৈ আহিল’, Class -4

‘মানুহৰ মাজলৈ কাপোৰ কেনেকৈ আহিল’, Class -4, MIL Chapter 2, Assamese medium 

Next Chapter

 

পৃষ্ঠা ১২

ক – পাঠভিত্তিক ক্রিয়া

প্ৰশ্ন: উত্তৰ দিয়া।

* ১। কামলাং নৈখন কোন প্রদেশত আছে?

উত্তৰ: কামলাং নৈখন অৰুণাচল প্রদেশত আছে।

* ২। কামলাং নৈত মাছ মাৰিবলৈ যোৱা ডেকাজনৰ নাম কি?

উত্তৰ: কামলাং নৈত মাছ মাৰিবলৈ যোৱা ডেকাজনৰ নাম কোৱান্‌দা।

* ৩। কোৱান্‌হাই কামলাঙৰ পানীত কি পাতি থৈছিল?

উত্তৰ: কোৱান্‌হাই কামলাঙৰ পানীত এখন দলঙা পাতি থৈছিল।

* ৪। ডাঙৰ মাছটো কোৱাছাই ক’ত জীয়াই থৈছিল?

উত্তৰ: ডাঙৰ মাছটো কোৱান্‌হাই লাউৰ খোলা এটাত জীয়াই থৈছিল।

* ৫। কোৱান্‌ছাই তেওঁৰ ঘৰটো কিহেৰে ভৰি থকা দেখিছিল?

উত্তৰ: কোৱান্‌ছাই তেওঁৰ ঘৰটো কাপোৰেৰে ভৰি থকা দেখিছিল।

* ৬। তাঁত-শালখন মেলি খটখটাই কোনে কাপোৰ বৈছিল?

উত্তৰ: মাছটোৱে ৰূপ সলনি কৰি হোৱা হামব্ৰুমাই নামৰ ছোৱালীজনীয়ে তাঁত-শালখন মেলি খটখটাই কাপোৰ বৈছিল।

প্ৰশ্ন: সাধুটো নিজৰ কথাৰে কোৱা।

উত্তৰ: কোৱান্‌দা নামৰ এজন অৰুণাচলৰ দুখীয়া ডেকাই কামলাং নৈত মাছ মাৰিছিল। এদিন তেওঁ এটা আচৰিত ডাঙৰ মাছ পাই তাক ঘৰলৈ নি লাউৰ খোলা এটাত জীয়াই থ’লে। তাৰ পিছদিনাৰ পৰা তেওঁ কামৰ পৰা ঘূৰি আহি ঘৰত বাৰেবৰণীয়া কাপোৰৰ দ’ম দেখিবলৈ পালে। এদিন কিয় এনে হয় চাবলৈ তেওঁ লুকাই থাকিল আৰু দেখিলে যে মাছটোৱেই এজনী ধুনীয়া ছোৱালী (হামব্ৰুমাই) হৈ তাঁতত কাপোৰ ববলৈ লয়। হামব্ৰুমাইয়ে ক’লে যে তাই পানীৰ বুৰবুৰণি, পাহাৰ, সাপ, আকাশ আদিৰ সৌন্দৰ্য দেখি কাপোৰত ফুল বাছিছিল। কোৱান্‌দাই তাইক বিয়া কৰালে। এদিন ধুমুহাই তেওঁলোকৰ কাপোৰবোৰ উৰুৱাই নি পৃথিৱীৰ চুকে-কোণে সিঁচৰতি কৰি দিলে, আৰু তেতিয়াৰ পৰাই মানুহে কাপোৰ ববলৈ শিকিলে।

প্ৰশ্ন: কোনে কাক কৈছিল লিখা।

* (ক) ‘তই কোন? ক’ৰ পৰা আহিছ? কেনেকৈ কাপোৰ বলৈ শিকিলি? ফুলবোৰৰ এই নমুনাবোৰ ক’ত পালি?’

উত্তৰ: এই কথাষাৰ কোৱান্‌দাই হামব্ৰুমাইক (মাছৰ ৰূপত থকা ছোৱালীজনীক) কৈছিল।

* (খ) ‘পৃথিৱীৰ উপকাৰ হ’ল। আদি মানৱী নিষ্কেৰ মনোবাঞ্ছাও পূর্ণ হ’ল।’

উত্তৰ: এই কথাষাৰ হামব্ৰুমাইয়ে কোৱান্‌দাক কৈছিল।

পৃষ্ঠা ১৩

খ- ভাষা অধ্যয়ন (ব্যাৱহাৰিক ব্যাকৰণ)

প্ৰশ্ন: তলৰ প্ৰবচনফাকিৰ ভাব বহলাই লিখা।

* ‘ৰাইজে নখ জাকাৰিলে নৈ বয়।’

উত্তৰ: এই প্ৰবচনফাকিৰ মূল অৰ্থ হ’ল ‘একতাই বল’। এজন মানুহে নখৰে মাটি খান্দি কেতিয়াও এখন নৈ বোৱাব নোৱাৰে, কিন্তু যদি বহুতো মানুহ (‘ৰাইজ’) একত্ৰিত হয় আৰু সকলোৱে মিলি অলপ অলপকৈও কাম কৰে (নখ জাকাৰিলে), তেন্তে এটা সময়ত সেই অসম্ভৱ যেন লগা কামটোও সম্ভৱ হৈ উঠে, অৰ্থাৎ নৈ বয়। ইয়াৰ দ্বাৰা বুজোৱা হৈছে যে ৰাইজৰ একতাৰ শক্তিতকৈ ডাঙৰ শক্তি আন একো নাই।

প্ৰশ্ন: বাক্য ৰচনা কৰা।

* ঘাত-মাউৰা – কোৱান্‌দা সৰুতেই ঘাত-মাউৰা হৈছিল।

* চুকে-কোণে – ধুমুহাই কাপোৰবোৰ পৃথিৱীৰ চুকে-কোণে সিঁচৰতি কৰি দিলে।

* গছ-গছনি – হামব্ৰুমাইয়ে পাহাৰৰ গছ-গছনিৰ সৌন্দৰ্য দেখি কাপোৰত চানেকি তুলিছিল।

* লুকা-ভাকু – আকাশৰ ডাৱৰৰ লুকা-ভাকু খেলৰ দৃশ্য কাপোৰত বুটা বচা হৈছিল।

পৃষ্ঠা ১৪

প্ৰশ্ন: পাঠটোৰ পৰা যুক্তাক্ষৰ থকা শব্দবোৰ বাছি উলিয়াই লিখা।

উত্তৰ: পাঠটোত থকা কেইটামান যুক্তাক্ষৰ থকা শব্দ হ’ল- প্রদেশত, কিন্তু, বিস্ময়ত, প্রতিদিনে, ৰহস্য, খটখটাই, সৌন্দর্য, যুগ্ম, হঠাতে, পৃথিৱীৰ, মনোবাঞ্ছাও, প্রশ্ন।

প্ৰশ্ন: তলত দিয়া বাক্যকেইটা পঢ়া আৰু সেই বাক্যবোৰক প্ৰশ্নবোধক বাক্যলৈ নিয়া।

* মই হামব্ৰুমাই। – তই কোন?

* মই হামব্ৰু ফৈদৰ জীয়াৰী। – তই কোন ফৈদৰ জীয়াৰী?

* মোৰ ঘৰ কামলাঙত। – তোৰ ঘৰ ক’t?

* মই বজাৰৰ পৰা আহিছোঁ। – তই ক’ৰ পৰা আহিছ?

* মই সাধু শুনি ভাল পাওঁ। – তই কি শুনি ভাল পাৱ?

* কোৱান্‌দাই মাছ মাৰি ভাল পায়। – কোৱান্‌দাই কি কৰি ভাল পায়?

পৃষ্ঠা ১৫

এই পৃষ্ঠাত যুক্তাক্ষৰ ‘যুগ্ম’ (গ্ম) আৰু শব্দৰ লগত বিভক্তি যোগ হোৱাৰ উদাহৰণ দিয়া আছে। ইয়াত কোনো প্ৰশ্ন নাই।

পৃষ্ঠা ১৬

প্ৰশ্ন: পাঠটোত থকা ই, এ (এ, য়ে), ক, ৰে (এৰে), লৈ (অলৈ), ৰ, ত বিভক্তি যোগ হোৱা শব্দবোৰ বিচাৰি উলিয়াই লিখা।

উত্তৰ:

* ই/য়ে – কোৱান্‌দাই, মাছটোৱে, ছোৱালীজনীয়ে, হামব্ৰুমায়ে

* ক – মাছটোক

* ৰে/এৰে – কাপোৰেৰে

* লৈ/অলৈ – কামলৈ, ঘৰলৈ

* ৰ – কামলাঙৰ, তেওঁৰ, লাউৰ, ঘৰটোৰ, তাইৰ, ফুলবোৰৰ

* ত – পানীত, পেটত, হাতত, কামলাঙত, ৰ’দত

প্ৰশ্ন: তলৰ শব্দবোৰৰ বিপৰীত অর্থ বুজোৱা শব্দ পাঠটোৰ পৰা বিচাৰি আনি লিখা।

* বুঢ়া – ডেকা

* নিৰানন্দ – আনন্দত

* শেষ – আৰম্ভ

* খালী – ভৰি

* জপাই – মেলি

পৃষ্ঠা ১৭

গ- জ্ঞান সম্প্ৰসাৰণ

প্ৰশ্ন: কোৱান্‌ছাই কামলাং নদীত দলঙাৰে মাছ ধৰিছিল। তোমালোকে দলঙা দেখিছানে? দলঙাৰ বাহিৰেও আন কি কি সঁজুলিৰে মাছ ধৰিব পাৰি?

উত্তৰ: হয়, মই দলঙা দেখিছোঁ। দলঙাৰ বাহিৰেও জাল, জাকৈ, খালৈ, চেপা, পল, বৰশী, জুলুকি, জালি আদিৰে মাছ ধৰিব পাৰি।

প্ৰশ্ন: হামব্রুমাই তাঁত-শাল মেলি খঙ্খটাই কাপোৰ বৈছিল। -শালৰ বাহিৰেও আন কি কি শালত কাপোৰ বব পাৰি?

উত্তৰ: তাঁত-শালৰ বাহিৰেও আজিকালি মেচিন-শাল (Power loom) বা আধুনিক হেণ্ড-লুম (Hand loom) আদিত কাপোৰ বোৱা হয়।

প্ৰশ্ন: তুমি জনা সাধু এটা কোৱা।

উত্তৰ: মই জনা এটা সাধু হ’ল ‘তেজীমলা’। তেজীমলাক মাহীমাকে বৰ যাতনা দিছিল। এদিন ঢেঁকীত চাউল বানোতে মাহীমাকৰ ষড়যন্ত্ৰত তাই ঢেঁকীৰ গাত লাগি মৰি থাকিল। তেজীমলা মৰি গৈ লাউ গছ, তাৰ পিছত আম গছ, আৰু শেষত শালিকী চৰাই হ’ল। শেষত তাইৰ দেউতাকে তাইক পুনৰ মানুহৰ ৰূপত ঘূৰাই পালে।

প্ৰশ্ন: অৰুণাচল অসমৰ এখন চুবুৰীয়া ৰাজ্য। অসমৰ চৌপাশে থকা আন চুবুৰীয়া ৰাজ্যবোৰ কি কি মেপত চাই নাম লিখা।

উত্তৰ: অসমৰ চৌপাশে থকা আন চুবুৰীয়া ৰাজ্যবোৰ হ’ল- অৰুণাচল প্রদেশ, নাগালেণ্ড, মণিপুৰ, মিজোৰাম, ত্ৰিপুৰা, মেঘালয় আৰু পশ্চিমবংগ।

প্ৰশ্ন: কামলাং নদী অৰুণাচলৰ মাজেৰে বৈ আহিছে। অৰুণাচলৰ মাজেৰে অসমলৈ বৈ অহা নদীবিলাকৰ নাম লিখা।

উত্তৰ: অৰুণাচলৰ মাজেৰে অসমলৈ বৈ অহা কেইখনমান প্ৰধান নদী হ’ল- ব্ৰহ্মপুত্ৰ (অৰুণাচলত চিয়াং নামেৰে জনাজাত), সোৱণশিৰি, ডিক্ৰং, দিবাং, আৰু লোহিত।

পৃষ্ঠা ১৮

প্ৰশ্ন: মাছ কি কি প্ৰণালীৰে খাব পাৰি?

উত্তৰ: ছবিখনত দেখুওৱাৰ দৰে মাছ ভাজি, চুঙাত দি (চুঙা-পোৰা), পাতত দি (পাতত-দিয়া), জুইত পুৰি (পোৰা-মাছ), আৰু শিলত পুৰি খাব পাৰি। ইয়াৰ উপৰিও মাছৰ জোল, তৰকাৰী, আৰু আঞ্জা বনাই খোৱা হয়।

প্ৰশ্ন: সাধাৰণতে পাতে, মাৰে, বায় আদি শব্দবোৰ আমি মাছ ধৰা সঁজুলিৰ লগত ব্যৱহাৰ কৰোঁ। … খালী ঠাই পূৰ কৰা।

উত্তৰ:

পাতে: থাপনা পাতে, দৈ পাতে, কাণ পাতে, চকী পাতে।

* মাৰে: দলি মাৰে, বঠা মাৰে, খোজ মাৰে, মাত মাৰে।

* বায়: হাল বায়, ঢোল বায়, নাও বায়, বঠা বায়।

পৃষ্ঠা ১৯

প্ৰশ্ন: …’বুঢ়ী আইৰ সাধু’ পুথিত থকা ‘ঔ-কুঁৱৰী’ …এনে ধৰণৰ …সাধু সংগ্ৰহ কৰি কোৱা।

উত্তৰ: লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাৰ ‘বুঢ়ী আইৰ সাধু’ত থকা ‘চিলনী জীয়েকৰ সাধু’ত এজনী চিলনীয়ে এজনী মানুহৰ ছোৱালী তুলি নি নিজৰ জীয়েকৰ দৰে মৰম কৰিছিল। সেইদৰে ‘বাঘ আৰু কেকোঁৰা’ৰ সাধুত কেকোঁৰাই বুদ্ধিৰে বাঘক পৰাস্ত কৰিছিল।

ঘ- প্রকল্প

প্ৰশ্ন: অসমৰ বিভিন্ন জনগোষ্ঠীয়ে ব্যৱহাৰ কৰা সাজ-পোছাকৰ নাম সংগ্ৰহ কৰি লিখা।

উত্তৰ:

* বড়ো: দখনা, গামচা, ফ্লাম।

* মিচিং: ৰিবি-গাচেং, এগে, গাদু, গনবৰ।

* ৰাভা: ৰিফান, কামবুং।

* কাৰ্বি: পিনি, পেকক, জিছ’ (Jiso)।

* ডিমাছা: ৰিগু, ৰিজামফাই।

প্ৰশ্ন: বিভিন্ন পৰিস্থিতি অনুসৰি কোনে কি পোছাক পৰিধান কৰিছে ছবি চাই কোৱা আৰু লিখা।

উত্তৰ (ছবি চাই):

* প্ৰথম ছবি: ল’ৰাজনে ফুটবল খেলি আছে, সেয়ে তেওঁ খেলুৱৈৰ পোছাক (জাৰ্চি আৰু হাফপেন্ট) পিন্ধিছে।

* দ্বিতীয় ছবি: মহিলাগৰাকীয়ে মূৰত দাইলৰ পাত্ৰ লৈছে, সম্ভৱতঃ তেওঁ চাহ বাগিচাৰ শ্ৰমিক, তেওঁ চাদৰ-মেখেলা পিন্ধিছে।

* তৃতীয় ছবি: মহিলাগৰাকীয়ে জাকৈৰে মাছ মাৰি আছে, তেওঁ মেখেলা-চাদৰ পিন্ধিছে।

* চতুৰ্থ ছবি: এজন আৰক্ষী বা সেনাৰ লোকে সামৰিক পোছাক (uniform) পিন্ধি আছে।

* পঞ্চম ছবি: বিহু নাচিবলৈ ল’ৰাজনে (ঢু

লীয়া) ধুতী, কুৰ্তা আৰু পাগুৰি পিন্ধিছে আৰু ছোৱালীজনীয়ে (নাচনী) মেখেলা-চাদৰ (বিহুৰ সাজ) পিন্ধিছে।

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *