বৰদৈচিলা, Class -4, MIL Chapter 10, Assamese medium
পৃষ্ঠা ৯৩
ক – পাঠভিত্তিক ক্ৰিয়া
প্ৰশ্ন: উত্তৰ দিয়া।
* প্ৰশ্ন: ‘বৰদৈচিলা’ পদ্যটো কোনে ৰচনা কৰিছে?
* উত্তৰ: ‘বৰদৈচিলা’ পদ্যটো কবি হেমচন্দ্ৰ গোস্বামীয়ে ৰচনা কৰিছে।
* প্ৰশ্ন: চ’তৰ বিহুত হিল-দল ভাঙি কোনে মাকৰ ঘৰলৈ ঢাপলি মেলিছে?
* উত্তৰ: চ’তৰ বিহুত হিল-দল ভাঙি বৰদৈচিলাই মাকৰ ঘৰলৈ ঢাপলি মেলিছে।
* প্ৰশ্ন: বৰদৈচিলাৰ লগৰীয়া কোন?
* উত্তৰ: বৰদৈচিলাৰ লগৰীয়া হ’ল বা-মাৰলি।
* প্ৰশ্ন: মাকে বৰদৈচিলাক কি দিব?
* উত্তৰ: মাকে বৰদৈচিলাক মাধৈ ফুল দিব।
* প্ৰশ্ন: পদ্যটোৰ শেষত বৰদৈচিলাক কি কৰিবলৈ কাবৌ কৰা হৈছে?
* উত্তৰ: পদ্যটোৰ শেষত বৰদৈচিলাক লাহে-ধীৰে গৈ মানুহৰ পঁজা ঘৰকেইটি ভালে ভালে থ’বলৈ কাবৌ কৰা হৈছে।
পৃষ্ঠা ৯৪
প্ৰশ্ন (খ): বৰদৈচিলা আহিলে আমাৰ কি কি ক্ষতি হয়?
উত্তৰ: বৰদৈচিলা আহিলে ধুমুহা আহে আৰু আমাৰ গছ-গছনি, ঘৰ-দুৱাৰ উৰুৱাই লৈ যায়।
প্ৰশ্ন: বৰদৈচিলাক আদৰণি জনাবলৈ কবিয়ে কি কি কৰাৰ কথা কৈছে?
উত্তৰ: বৰদৈচিলাক আদৰণি জনাবলৈ কবিয়ে চোতালত বৰপীৰা পাৰি দি তাতে কাকৈ-ফণি থৈ দিয়াৰ কথা কৈছে, যাতে তেওঁ মূৰ আঁচুৰি যাব পাৰে।
প্ৰশ্ন: শব্দৰ লগত অৰ্থ মিলোৱা-
* বৰদৈচিলা – ব’হাগ বিহুৰ আগে-পাছে হোৱা ডাঙৰ ধুমুহা
* ঢাপলি – বেগাই যোৱা কাৰ্য
* লৰ – ঢেঁকুৰি যোৱা কাৰ্য
* কাঁকৈ – চুলিৰ জঁট ভঙা দীঘলীয়া ফণি
* ৰাজবাট – ৰাজ-আলি, অহা-যোৱা কৰা ৰাস্তা
* কেৰু – কাণত পিন্ধা এবিধ অলংকাৰ
* পীৰা – খুৰা থকা কাঠৰ আসন
প্ৰশ্ন: বৰদৈচিলা মাকৰ ঘৰ আহি পালে কোনে কি দিব?
* মাকে – মাধৈ ফুল
* বাপেকে – খাৰু
* ককায়েকে – কাপোৰ-কানি
* ভায়েকে – কেৰু
প্ৰশ্ন: কাষৰ পৰা শব্দ আনি বাক্যবোৰ সম্পূৰ্ণ কৰা।
* (ক) [cite_start]চুলি আঁচুৰিবলৈ কাঁকৈ ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
* (খ) বৰদৈচিলা ব’হাগ বিহুৰ আগে-পাছে আহে।
* (গ) কেৰু এবিধ কাণত পিন্ধা অলংকাৰ।
* (ঘ) সাধাৰণ পীৰাতকৈ ডাঙৰ কাঠৰ আসনক বৰপীৰা বোলে।
* (ঙ) জহকালি শীতল পাটীত শুলে গা-মন জুৰ পৰে।
পৃষ্ঠা ৯৫
প্ৰশ্ন: ‘মূৰৰ চুলি মেলাই’ মানে ‘মূৰ আঁচুৰি’। কবিয়ে বৰদৈচিলাক কিহেৰে মূৰ আঁচুৰি যাবলৈ কৈছে?
উত্তৰ: কবিয়ে বৰদৈচিলাক কাঁকৈ-ফণিৰে মূৰ আঁচুৰি যাবলৈ কৈছে।
প্ৰশ্ন: পদ্যটোৰ মূল কথাখিনি কোৱা আৰু নিজৰ বহীত লিখা।
উত্তৰ: ব’হাগ বিহুৰ সময়ত অহা ধুমুহা-বৰষুণকে বৰদৈচিলা বুলি কোৱা হয়। লোকবিশ্বাস মতে, বৰদৈচিলা এই সময়ত মাকৰ ঘৰলৈ যায়। তেওঁ আহোঁতে ধুমুহা আহে আৰু গছ-গছনি, ঘৰ-দুৱাৰ উৰুৱাই বহু ক্ষতি কৰে। কবিয়ে সেয়েহে বৰদৈচিলাক শান্ত কৰিবলৈ চোতালত মূৰ ফণিয়াবলৈ বৰপীৰাত কাঁকৈ-ফণি থৈ দিছে। মাকৰ ঘৰত তেওঁৰ বাবে মাক-বাপেক, ককায়েক-ভায়েকে কি কি উপহাৰ (মাধৈ ফুল, খাৰু, কাপোৰ-কানি, কেৰু) ৰাখিছে, তাৰো বৰ্ণনা দিছে। শেষত কবিয়ে বৰদৈচিলাক লাহে-ধীৰে যাবলৈ আৰু মানুহৰ দুখীয়া পঁজা ঘৰবোৰ নষ্ট নকৰিবলৈ কাবৌ কৰি অনুৰোধ জনাইছে।
খ- ভাষা অধ্যয়ন (ব্যাৱহাৰিক ব্যাকৰণ)
প্ৰশ্ন: তলত উল্লেখ কৰা শব্দবোৰৰ বিপৰীত অৰ্থ বুজোৱা শব্দ পদ্যটোৰ পৰা বিচাৰি লিখোঁ আহা
* (ক) বেগাই – লাহে ধীৰে
* (খ) উষ্ণ – শীতল
* (গ) উঠিবলৈ – বহিবলৈ
* (ঘ) ইয়াতে – তাতে
প্ৰশ্ন: তলৰ শব্দবোৰেৰে একোটাকৈ বাক্য সাজা।
* বৰদৈচিলা: ব’হাগ মাহত বৰদৈচিলা অহাৰ বাবে বতাহ-বৰষুণ হয়।
* হিল-দল ভাঙি: চোৰটোৱে মানুহৰ খেদা খাই হিল-দল ভাঙি দৌৰিছে।
* ঢাপলি মেলা: স্কুল ছুটী হোৱাৰ লগে লগে ল’ৰা-ছোৱালীবোৰে ঘৰলৈ ঢাপলি মেলিলে।
* শীতল-পাটি (পাটী): গৰমৰ দিনত শীতল-পাটীত শুই ভাল লাগে।
* মূৰৰ চুলি মেলাই: সৰু ছোৱালীজনীয়ে মূৰৰ চুলি মেলাই চোতালত খেলি আছে।
পৃষ্ঠা ৯৬
খ- ভাষা অধ্যয়ন (ব্যাৱহাৰিক ব্যাকৰণ)
প্ৰশ্ন: তলত দিয়া শব্দবোৰৰ বিপৰীত লিংগ লিখা।
* পুংলিংগ – স্ত্রীলিংগ
*বাপেক – মাক
* ককায়েক – বায়েক
* ভায়েক – ভনীয়েক
* পেহাক – পেহীয়েক
* শহুৰেক – শাহুৱেক
* স্ত্রীলিংগ – পুংলিংগ
* মাকে – বাপেকে
* বায়েকে – ককায়েকে
* ভনীয়েকে – ভায়েকে
* পেহীয়েকে – পেহাকে
* শাহুৱেকে – শহুৰেকে
পৃষ্ঠা ৯৭
গ – জ্ঞান সম্প্ৰসাৰণ
প্ৰশ্ন: বৰদৈচিলাক বাপেকে খাৰু আৰু ভায়েকে কেৰু দিছে। ইয়াৰ বাহিৰেও আৰু কি কি অসমৰ গহনা-গাঁঠৰি আছে লিখা।
উত্তৰ: ইয়াৰ বাহিৰেও অসমৰ আন আন গহনা-গাঁঠৰি হ’ল- জোনবিৰি, ঢোলবিৰি, গামখাৰু, থুৰীয়া, দুগদুগী, গলপতা, লোকাপাৰ, আঙঠি, ডালিমী আদি।
প্ৰশ্ন: ধুমুহা আহিলে তুমি কি কি সাৱধানতা ল’ব লাগে শিক্ষক বা অভিভাৱকক সুধি জানি লোৱা।
উত্তৰ: ধুমুহা আহিলে আমি ল’বলগীয়া সাৱধানতাসমূহ হ’ল:
* ঘৰৰ ভিতৰত নিৰাপদে থাকিব লাগে।
* দুৱাৰ-খিৰিকীবোৰ ভালদৰে বন্ধ কৰিব লাগে।
* ঘৰৰ বাহিৰত থাকিলে ওখ গছ বা বিজুলীৰ খুঁটাৰ তলত আশ্ৰয় ল’ব নালাগে।
* বিজুলীৰ সামগ্ৰী ব্যৱহাৰ কৰাৰ পৰা বিৰত থাকিব লাগে।
* ধুমুহা কমালৈকে বাহিৰলৈ ওলাব নালাগে।
প্ৰশ্ন: তোমালোকৰ অঞ্চলত কি কি লোক-উৎসৱ পালন কৰা হয় লিখা।
উত্তৰ: (শিক্ষাৰ্থীৰ নিজা অঞ্চল অনুসৰি) আমাৰ অঞ্চলত ব’হাগ বিহু, মাঘ বিহু, কাতি বিহু, দুৰ্গা পূজা, ঈদ, বৰদিন, আলি আঃয়ে লৃগাং আদি লোক-উৎসৱ পালন কৰা হয়।
পৃষ্ঠা ৯৮
প্ৰশ্ন: পদ্যটোত থকা যুৰীয়া শব্দবোৰ বাছি উলিয়াই লিখা।
উত্তৰ: পদ্যটোত থকা যুৰীয়া শব্দবোৰ হ’ল-
* গছ-গছনি
* ঘৰ-দুৱাৰ
* হিল-দল
* বা-মাৰলি
* আউল-বাউল
* কাকৈ-ফণি
* কাপোৰ-কানি
প্ৰশ্ন: তলত কেইটামান সাঁথৰ দিয়া হৈছে।…আঁচ টানি সঠিক উত্তৰটো মিলোৱা।
* (ক) মাত আছে মানুহ নাই / ঘৰ আছে দুৱাৰ নাই- – (উত্তৰ: ৰেডিঅ’)
* (খ) ঢাপে ঢাপে গ’লোঁ / ঢাপলিকা পালোঁ / কুটি-বাছি থৈ / ছমাহলৈ খালোঁ- – (উত্তৰ: বাঁহ গাজ)
* (গ) চাৰিটাকৈ ভৰি মোৰ / হাত হ’লে দুখন – (উত্তৰ: চকী)
ঘ – প্রকল্প
প্ৰশ্ন: যিকোনো প্রাকৃতিক দুৰ্যোগৰ ছবি বাতৰি কাকত বা আলোচনীৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰা। পুৰণি কেলেণ্ডাৰৰ খালী পৃষ্ঠাত সেইবোৰ আঠা লগোৱা।
তলত প্রত্যেকটো দুৰ্যোগৰ নাম লিখা।
উত্তৰ: (ই এটা প্ৰকল্পমূলক কাম। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে নিজে কৰিবলগীয়া।)
পৃষ্ঠা ৯৯
(এই পৃষ্ঠাত
কোনো প্ৰশ্ন বা ক্ৰিয়া-কলাপ নাই। ইয়াত কেৱল পাঠটোৰ শৈক্ষিক উদ্দেশ্য আৰু মূল্যায়নৰ বিষয়ে উল্লেখ আছে।)