পাঠ-১৪: আমাৰ সামাজিক সমস্যা, Class -5, Environment Chapter -14, Assamese medium

Next Chapter

 

(পৃষ্ঠা ১০৮ ৰ প্ৰশ্ন)

প্ৰশ্ন: সপোনপুৰী গাঁওখনক কিয় আদর্শ গাঁও বুলি কোৱা হয়?

উত্তৰ: সপোনপুৰী এখন আদর্শ গাঁও । এই গাঁওখনত বিভিন্ন ধৰ্মাৱলম্বী আৰু বিভিন্ন ভাষা-ভাষী লোক উচ্চ-নীচ, ধনী-দুখীয়াৰ ভেদাভেদ নাৰাখি মিলিজুলি উৎসৱ-পার্বণসমূহ পালন কৰে । তেওঁলোক বাল্য বিবাহ, যৌতুক প্রথা, মাদক দ্রব্য, অন্ধবিশ্বাসৰ দৰে কু-প্ৰভাৱৰ প্ৰতিও সজাগ আৰু সতর্ক । গাঁৱৰ মানুহৰ মাজত কিবা মত বিৰোধ ঘটিলে গাঁওবুঢ়াই আলোচনাৰ জৰিয়তে সেই সমস্যা সমাধান কৰে । তেওঁলোকে একতা আৰু ভাতৃত্ববোধৰ মাজেৰে বসবাস কৰে ।

(পৃষ্ঠা ১০৯ ৰ প্ৰশ্ন)

প্ৰশ্ন: ভগা-ছিগা বাট-পথৰপৰা ৰাইজে কেনেধৰণৰ অসুবিধাৰ সন্মুখীন হ’ব পাৰে?

উত্তৰ: ভগা-ছিগা বাট-পথৰ ফলত অলপ বৰষুণ পৰিলেই অহা-যোৱাৰ বাবে অনুপযোগী হৈ পৰে । ইয়াৰ ফলত পঢ়াশালিলৈ যোৱা শিশুসকলৰো বৰ কষ্ট হয় ।

প্ৰশ্ন: দৰিদ্ৰতাৰ ফলত মানুহৰ কি কি অসুবিধা হ’ব পাৰে?

উত্তৰ: দৰিদ্ৰতা এক সামাজিক সমস্যা । পৰিয়ালৰ আৰ্থিক অনাটনৰ ফলস্বৰূপে শিশুসকলে শ্রমিক হিচাপে কাম কৰিবলগীয়া হ’ব পাৰে , যাৰ ফলত তেওঁলোকে শিক্ষা লাভৰপৰা বঞ্চিত হয় ।

(পৃষ্ঠা ১১১ ৰ প্ৰশ্ন)

প্ৰশ্ন: সপোনপুৰী গাঁৱৰ ৰাস্তাৰ মেৰামতিৰ কামটো কৰিবলৈ কোন আগবাঢ়ি আহিছিল?

উত্তৰ: সপোনপুৰী গাঁৱৰ ৰাস্তাৰ মেৰামতিৰ কামটো কৰিবলৈ ‘মিলিজুলি সংঘ’ৰ সদস্যসকল আৰু ‘ৰূপালীম মহিলা সমিতি’ৰ মহিলাসকল আগবাঢ়ি আহিছিল ।

প্ৰশ্ন: ৰাস্তাটো ভাল কৰাৰ কাৰণে কি সিদ্ধান্ত লোৱা হ’ল?

উত্তৰ: সিদ্ধান্ত লোৱা হ’ল যে গাঁৱৰ আলি-বাটটো ৰাইজে নিজেই সাজি ল’ব । ‘মিলিজুলি সংঘ’ই শ্ৰমদান কৰিব আৰু ‘ৰূপালীম মহিলা সমিতি’ও তেওঁলোকৰ লগত থাকিব । ৰাইজে লগ হৈ ৰাস্তাটোৰ কাম যিমানখিনি কৰিব পাৰে, কৰিব আৰু পঞ্চায়তলৈ ধন অহাৰ লগে লগে ৰাস্তাটো মজবুত আৰু স্থায়ীকৈ বান্ধি পেলোৱা হ’ব ।

(পৃষ্ঠা ১১২ ৰ প্ৰশ্ন)

প্ৰশ্ন: শিশু শ্রমিক দূৰ কৰাৰ বাবে আমাৰ চৰকাৰে কি কি ব্যৱস্থা হাতত লৈছে?

উত্তৰ: চৰকাৰে ‘শিশু শ্রমিক আইন’ প্রণয়ন কৰি শিশুক শ্রমিক হিচাপে কামত লগোৱা কাৰ্য বন্ধ কৰিছে । তেওঁলোকৰ বাবে বিশেষ বিদ্যালয় স্থাপন কৰিছে । তদুপৰি, নিৰক্ষৰতা দূৰীকৰণৰ বাবে দেশত ‘শিক্ষাৰ অধিকাৰ আইন ২০০৯’ প্ৰৱৰ্তন কৰিছে আৰু ৬-১৪ বছৰীয়া শিশুৰ বাবে প্রাথমিক শিক্ষা বাধ্যতামূলক কৰিছে ।

(পৃষ্ঠা ১১৩ ৰ প্ৰশ্ন)

প্ৰশ্ন: লিখা-পঢ়া নাজানিলে মানুহৰ কি কি অসুবিধা হ’ব পাৰে?

উত্তৰ: লিখা-পঢ়া নজনা (নিৰক্ষৰ) লোকে কিতাপ-পত্ৰ, বাতৰি কাকত আদি পঢ়াৰপৰা বঞ্চিত হয় আৰু বহু কথা জনাৰ সুযোগ লাভ নকৰে । কোনো কোনো ক্ষেত্ৰত নিৰক্ষৰ হোৱাৰ বাবে তেওঁলোক ঠগ-প্ৰৱঞ্চনাৰো বলি হ’বলগীয়াত পৰে ।

অনুশীলনী (পৃষ্ঠা ১১৪)

১। উত্তৰ লিখা-

(ক) সামাজিক সমস্যা বুলিলে কি বুজা?

উত্তৰ: কেতিয়াবা কিছুমান কাৰকে সমাজ জীৱনত প্ৰভাৱ পেলাই সামাজিক বাতাবৰণ বা পৰিৱেশ বিনষ্ট কৰে, যাৰ ফলত সমাজৰ মানুহ সুস্থভাৱে আগবাঢ়ি যোৱাত বাধাৰ সন্মুখীন হয় । তেনে ধৰণৰ পৰিৱেশ বিনষ্ট কৰা কাৰকসমূহকে সামাজিক সমস্যা বোলা হয় ।

(খ) সমাজত একতা গঢ়ি তোলাত কোনবোৰ গুণৰ প্ৰয়োজন হয়?

উত্তৰ: সমাজত একতা গঢ়ি তোলাত পাৰস্পৰিক সহযোগিতা, বুজা-পৰা, আন্তৰিকতা, এৰা-ধৰাৰ মনোভাৱ আৰু সচেতনতা আদি মানৱীয় গুণসমূহৰ প্ৰয়োজন হয় ।

(গ) সামাজিক সমস্যাবোৰ কি কি?

উত্তৰ: সামাজিক সমস্যাবোৰ হ’ল- দৰিদ্ৰতা, নিৰক্ষৰতা, অন্ধবিশ্বাস, শিশু শ্রমিক, মাদক দ্ৰব্যৰ ব্যৱহাৰ, ঘৰুৱা হিংসা, যৌতুক প্রথা, দুর্নীতি, যাতায়াতৰ সু-ব্যৱস্থাৰ অভাৱ, পুৰণিকলীয়া দৃষ্টিভংগী, ইত্যাদি ।

(ঘ) সামাজিক সমস্যা সৃষ্টিত কোনবোৰ কাৰকে অৰিহণা যোগায়?

উত্তৰ: দৰিদ্ৰতা, নিৰক্ষৰতা, অন্ধবিশ্বাস, শিশু শ্রমিক, মাদক দ্ৰব্যৰ ব্যৱহাৰ, ঘৰুৱা হিংসা, যৌতুক প্রথা, দুর্নীতি, যাতায়াতৰ সু-ব্যৱস্থাৰ অভাৱ, পুৰণিকলীয়া দৃষ্টিভংগী আদি কাৰকসমূহে সামাজিক সমস্যা সৃষ্টিত অৰিহণা যোগায় ।

২। খালী ঠাই পূৰ কৰা-

(ক) আমি সকলোৱে – পাতি বাস কৰোঁ।

উত্তৰ: আমি সকলোৱে সমাজ পাতি বাস কৰোঁ ।

(খ) – হ’ল সমাজৰ এক শ্ৰেণীৰ মানুহৰ এক ভুল ধাৰণা।

উত্তৰ: অন্ধবিশ্বাস হ’ল সমাজৰ এক শ্ৰেণীৰ মানুহৰ এক ভুল ধাৰণা ।

(গ) সমস্যা দীর্ঘদিনলৈ বর্তি থাকিলে সমাজত – সৃষ্টি হয়।

উত্তৰ: সমস্যা দীর্ঘদিনলৈ বর্তি থাকিলে সমাজত অশান্তিৰ সৃষ্টি হয় ।

(ঘ) ৰাইজৰ সচেতনতা আৰু – নহ’লে কোনো সমস্যা সমাধান নহয়।

উত্তৰ: ৰাইজৰ সচেতনতা আৰু সহযোগিতা নহ’লে কোনো সমস্যা সমাধান নহয় ।

(ঙ) লিখা-পঢ়ানজনা লোককে – লোক বোলে।

উত্তৰ: লিখা-পঢ়ানজনা লোককে নিৰক্ষৰ লোক বোলে ।

৩। ‘ক’ অংশৰ লগত ‘খ’ অংশ মিলোৱা –

 * অন্ধবিশ্বাসৰ কোনো – বৈজ্ঞানিক ভিত্তি নাই।

 * পৰিয়ালৰ আৰ্থিক অনাটনৰ বাবে – শিশু শ্রমিকৰ সৃষ্টি হয় ।

 * অন্ধবিশ্বাস, লিংগ-বৈষম্য, শিশু-শ্রমিক আদি – সামাজিক সমস্যা।

৪। অশুদ্ধ বাক্যবোৰ শুদ্ধকৈ লিখা-

(ক) গাঁও পঞ্চায়ত… (এই বাক্যটো উৎসত অসম্পূৰ্ণ, কিন্তু পৰৱৰ্তী বাক্যটো হ’ল: “বৈচ্ছাসেবী সংগঠনসমূহে সামাজিক সমস্যাবোৰ সমাধানত সহায় কৰিব পাৰে।” – এই বাক্যটো শুদ্ধ।)

(খ) কু-সংস্কাৰৰপৰা সমাজৰ ক্ষতি হয়। – (এই বাক্যটো শুদ্ধ )

(গ) লিংগ-বৈষম্য হ’ল সমাজৰ এটা সমস্যা। – (এই বাক্যটো শুদ্ধ )

(ঘ) নিৰক্ষৰতাই সমাজৰপৰা অন্ধবিশ্বাস আৰু কু-সংস্কাৰ দূৰ কৰিব পাৰে।

উত্তৰ (শুদ্ধ): শিক্ষাই সমাজৰপৰা অন্ধবিশ্বাস আৰু কু-সংস্কাৰ দূৰ কৰিব পাৰে। (পাঠৰ ভাবাৰ্থ অনুসৰি )

(ঙ) টকা-পইচাৰ অভাৱ হ’লে ল’ৰা-ছোৱালীবোৰক শ্ৰমিক সজাই উপাৰ্জন কৰিবলৈ দিব লাগে।

উত্তৰ (শুদ্ধ): টকা-পইচাৰ অভাৱ হ’লেও ল’ৰা-ছোৱালীবোৰক শ্ৰমিক সজাই উপাৰ্জন কৰিবলৈ দিব নালাগে, কাৰণ চৰকাৰে ‘শিশু শ্রমিক আইন’ প্ৰণয়ন কৰিছে ।

৫। চমুটোকা লিখা –

(ক) অন্ধবিশ্বাস: অন্ধবিশ্বাস হ’ল সমাজৰ এক শ্ৰেণীৰ মানুহৰ কিছুমান ভুল ধাৰণা । কোনো বিষয় ভালদৰে পৰীক্ষা নকৰাকৈ আৰু চালি-জাৰি নোচোৱাকৈয়ে সঁচা বুলি বিশ্বাস কৰি লোৱাকে অন্ধবিশ্বাস বুলি কোৱা হয় । উদাহৰণস্বৰূপে, যাত্ৰাৰ সময়ত মেকুৰী দেখিলে অমংগল বুলি ভবা বা ডাইনী বিশ্বাস । সাধাৰণতে অশিক্ষিত লোকৰ মাজত এনে অন্ধবিশ্বাস দেখা যায় । ই সমাজৰ প্ৰগতিত বাধা দিয়ে ।

(খ) কু-সংস্কাৰ: আমাৰ সমাজত কিছুমান কু-সংস্কাৰ প্ৰচলিত হৈ আছে, যেনে- সাপে খুঁটিলে বেজ মাতি চিকিৎসা কৰা, বা কোনো বেমাৰ হ’লে মন্ত্ৰৰদ্বাৰা জৰা-ফুঁকা কৰি ভাল কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা । এনে ভুল ধাৰণাৰ বশৱৰ্তী হৈ মানুহে উপযুক্ত চিকিৎসা নাপাই অনাহকতে মৃত্যুৰ মুখত পৰিবলগীয়া হয় ।

(গ) যৌতুক: বিয়াৰ সময়ত কইনাৰ লগত দিয়া বয়-বস্তুকেই যৌতুক বোলা হয় । পিতৃ-মাতৃয়ে ছোৱালী এজনীক নতুন ঘৰত সুবিধা হ’বৰ বাবে কিছুমান বস্তু দি পঠিয়ায় । কিন্তু কেতিয়াবা দৰাঘৰে অধিক যৌতুক দাবী কৰে আৰু সেইমতে দিব নোৱাৰিলে ছোৱালীয়ে নির্যাতন ভোগ কৰিবলগীয়া হয় । ছোৱালীসকল উপযুক্ত শিক্ষাৰে শিক্ষিত হৈ আত্মনিৰ্ভৰশীল হ’লে সমাজৰ পৰা এই প্রথা আঁতৰ হ’ব ।

৬। সামাজিক সমস্যা সমাধানত একতাৰ ভূমিকা কি লিখা।

উত্তৰ: সামাজিক সমস্যা সমাধানত একতাৰ ভূমিকা অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। ৰাইজে একগোট হৈ কাম কৰিলে সমস্যাবোৰ লাঘৱ কৰিব পাৰি । সপোনপুৰী গাঁৱৰ ৰাইজৰ একতা, সহযোগিতা আৰু সচেতনতাই তেওঁলোকক ধন নোহোৱা সত্ত্বেও ৰাস্তা মেৰামতিৰ দৰে এটা গধুৰ কাম কৰিবলৈ প্ৰেৰণা দিছিল । যদি গাঁৱবিলাকত এই সচেতনতা, একতা আৰু সহযোগিতা থাকে, তেনেহ’লে কৰিব নোৱৰা কাম একোৱেই নাথাকিব । কথাতেই আছে- ‘ৰাইজে নখ জোকাৰিলে নৈ বয়’ ।